کد مطلب:149471 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144

خلاصه ی بحث در وظیفه ی توده
الف. بحثی اسلامی و اخلاقی درباره ی اینكه هر چیزی كه گفتنش حرام است، شنیدنش نیز حرام است. گوش و زبان نوعی اشتراك در وظیفه دارند زیرا گوش مصرف كننده ی كالاهای زبان است؛ اگر گوش مصرف نكند، زبان تولید نمی كند، و اگر اهل گوش مصرف نكنند اكاذیب و مجعولات و غیبتها و دشنامها و كفرها را، اهل زبان نمی گویند؛ همان طوری كه چشم و قرائت مصرف كننده ی آثار قلمها و فیلمها هستند، اگر اینها مصرف نكنند، آنها تولید نمی كنند.

ب. آیات قرآن در این زمینه.

ج. بحثی اجتماعی: همان طور كه فرد گاهی رشید است و گاهی غیر رشید، و شرط صحت ازدواج و همچنین جواز تسلیم كردن ثروتش به خودش رشد است، جامعه نیز چنین است؛ گاهی یك اجتماع رشید است و گاهی سفیه.

معنی رشد، درك ارزشها و سرمایه ها و طرز استفاده و بهره برداری از آنهاست. رشد در ازدواج این است [شخص] بداند سرمایه های لازم برای زندگی خانوادگی چیست؟ ارزش هر كدام از آنها چیست؟ مثلا [اینكه] دختر از خانواده های سرشناس باشد، چقدر برای ازدواج مفید است. همچنین رشد فرد برای در اختیار گرفتن ثروت.

رشد اجتماع این است كه خود اجتماع اولا خود را به صورت یك واحد درك كند، ارزشها و سرمایه هایی را كه سرمایه ی عمومی و ملی محسوب می شود بشناسد و سپس در حفظ و نگهداری آنها بكوشد. آن سرمایه ها یا از قبیل شخصیتهاست یعنی شخصیتهای تاریخی، و یا از قبیل آثار علمی، فلسفی، هنری، صنعتی، ادبی است، و یا از قبیل تاریخهای پر افتخار است.

جامعه ای كه تاریخی مانند تاریخ حسین بن علی دارد مملو از افتخار و حماسه و عظمت و زیبایی و آموزندگی و الهام بخشی، و آن را پر می كند از افسانه های احمقانه ی روضة الشهدائی و اسرار الشهاده ای، حقا چنین جامعه ای سفیه است نه رشید. ما امروز باید همان طوری كه به حفظ آثار تاریخی و ملی می خواهیم بكوشیم، به حفظ تاریخ خودمان بكوشیم.